Op pad met jongeren in Rotterdam

Op 24 januari was het dan zo ver! Nadat ons idee een half jaar geleden was ontstaan, en we meerdere malen bij elkaar waren geweest, gingen we die dinsdag met 16 jongeren op pad in Rotterdam.

Om half negen stonden Rens en ik voor de klas. We waren in de Veenoord school in Reyeroord, IJsselmonde. De scholieren kwamen binnengedruppeld en de docenten Beyda, Yassine en Ouidad zaten al klaar.

Na een korte introductie over wat we die dag gingen doen, kreeg elke jongere een goodiebag mee. En elk groepje kreeg een tas met een waaier en enveloppen mee. Zo zouden we in vier groepjes kriskras door Rotterdam gaan; elk groepje met een eigen route en eigen opdrachten.

Reiziger bij de RET

Rens en ik startten op school met de opdracht van de RET. Rens legde uit dat hij als RET medewerker héél benieuwd was of de scholieren de reisregels kenden. Dus had hij voor onderweg een paar leuke opdrachten voor ze. Weet jij bijvoorbeeld of je mag eten in het OV? En weet jij waar je het beste kunt instappen in de tram met een kinderwagen en hoe je dat kan zien op het perron? De jongeren wisten eigenlijk al heel veel hiervan, bleek onderweg…

Huisbaas bij Havensteder

We gingen dus met z’n zessen op pad: vier jongeren, Rens en ik. Op weg naar Rachida die op ons stond te wachten bij één van de kantoren van Havensteder in Delfshaven. De jongeren gingen samen met Rachida een portiekwoning van Havensteder in. Ze kregen de opdracht om als huismeester in het trappenhuis en langs de balkons te lopen. Wat zagen zij als verbeterpunten? Heel leuk en leerzaam toen er een gesprek op gang kwam over wat deze jongeren zelf aan ervaringen hebben als bewoners van een portiekwoning. Ze snapten precies wat er aan de hand was en konden daardoor heel goed meedenken. We hadden drie kwartier per bezoek, dus we moesten helaas alweer weg voordat we echt de diepte in konden in het gesprek. Dat is dan voor later.

Klant bij de Rabobank

Hup, met de tram richting Rotterdam Centraal. Tegenover het station is het kantoor van de Rabobank. Heel gaaf om met de lift naar boven te gaan en het station van boven te kunnen bekijken. Een prachtig uitzicht hadden we! Daarna gingen Abdel en zijn collega Michelle met de jongeren in gesprek over de gevaren rondom bankieren. Mag je wel je bankpas uitlenen, ook al is het aan een goede vriend met een goed verhaal? En wat gebeurt er als die goede vriend vraagt of er geld op je rekening gestort mag worden, je een deel mag houden en de rest even pint voor hem? De jongeren zaten geconcentreerd te luisteren naar deze voorbeelden. En voelden wel aan dat het niet klopte, maar twijfel proefde je wel in het gesprek naar voren komen. En dat het echt tot hele grote problemen kan leiden, dat wisten zij (en ik) niet. Heel leerzaam was dit bezoek.

Tijd voor lunch! Alle groepjes kwamen nu samen bij het Stadhuis. Met de lift naar de zolderverdieping in het stadhuis stond er een lekkere lunch voor hen klaar. Leuk om van iedereen te horen wat ze hadden beleefd die ochtend. En snel daarna weer op pad met z’n allen.

Burger bij de gemeente

Rens en ik gingen met ons groepje naar de publiekslocatie van de gemeente achter het Stadhuis. Maar voordat we gingen, moesten de jongeren een tweede envelop met opdracht open maken, voor ons groepje: ‘zet eens de bril op van iemand die heel slecht kan zien en bijna blind is’.

David wachtte ons op in de publiekslocatie en vroeg de jongeren wat zij wisten wat de gemeente allemaal doet. Dat bleek nog een lastige vraag. David vertelde dat hij vanuit MEE Rotterdam-Rijnmond voor het jongerenloket van de gemeente werkt en zich vooral richt op jongeren met een beperking.

Daarna gingen we naar een ruimte waar de jongeren letterlijk konden ervaren hoe het is om een beperking te hebben. David had leuke, kleine opdrachten bedacht, zoals het ontcijferen van een tekst in braille, een dictee terwijl je allerlei prikkels binnenkrijgt van muziek en beeld, en tot slot konden de jongeren ervaren hoe het is om te wandelen terwijl je blind bent, door met een blinddoek door de gangen van het stadhuis te lopen.

Bezoeker van de Bibliotheek Rotterdam

Zo liepen we weer naar de lift en gingen we als laatste stop naar de Bibliotheek Rotterdam. Daar is sinds kort een ontmoetingsplek voor jongeren om vragen te stellen over de digitale overheid. Studenten Soul en Dilenah van het Albeda College en Cher van de Bibliotheek Rotterdam verwelkomden de jongeren. De jongeren kregen eerst een korte introductie over DigiD, studiefinanciering en de OV studentenpas. Daarna gingen we een quiz doen met hele leuke vragen en stellingen. Zoals: ‘Wat heb je liever: geen overheid of geen internet?’ Zo ontstond er een leuk gesprek met de jongeren.

Die waren na de vier bezoeken behoorlijk moe van het reizen, luisteren en actief meedoen. Dus onderweg terug naar school, gingen de ogen dicht om bij te komen… Maar uit de evaluatie later op school kwam duidelijk naar voren dat ze de dag als heel leuk en leerzaam hadden ervaren. En daar deden we het voor!

Een leuke en leerzame dag

Maar dat niet alleen. We waren gestart met de vraag: ‘zijn wij als dienstverleners wel te begrijpen voor jongeren?’ Dus die vraag hebben we onszelf na afloop ook nog een keer gesteld. En dit is wat wij als dienstverleners van de jongeren hebben geleerd:

• Jongeren weten niet altijd wat wij als dienstverleners allemaal doen om hen te helpen. We gaan er soms van uit dat iedereen van ons werk op de hoogte is. Het kan verfrissend zijn je eerst af te vragen over wie er van je bestaan weten en er niet vanuit te gaan dat dit al zo is. En dus eerst ook aan je bekendheid te werken.
• Misschien zijn deze jongeren soms nog iets te jong voor de diensten die wij verlenen, maar je weet nooit wat er blijft hangen
• Het is heel belangrijk face-to-face in dialoog te zijn met deze jongeren. Zo kunnen we pas echt goed kennis overdragen
• Het werkte ook heel goed om juist leeftijdsgenoten (stagiairs) het verhaal te laten doen. Zij kunnen zich goed verplaatsen in de jongeren
• De jongeren waren kritisch, maar wilden daarnaast ook het liefst zo veel mogelijk voor zo min mogelijk inspanning. En ze leken heel digitaal vaardig, maar dit leek vooral zo voor bepaalde apps. (Digitale) kennis moeten we niet overschatten.
• Deze jongeren hadden een ander kennisniveau en belevingswereld dan wat wij inschatten. Leerpunt voor ons is dat we niet moeten onderschatten wat het kost om onder andere deze doelgroep te bereiken en de taal te spreken van deze jongeren.

Een uitnodiging aan jou!

En tenslotte vond ik het zelf gewoon fantastisch dat ik een dag op pad kon met deze jongeren. Het was zo leuk om met ze in gesprek te zijn en te horen wat ze allemaal na het vmbo wilden gaan doen. De één wilde kapster worden, de andere sportcoach, weer een ander houthakker. Als ze er over vertelden dan was er een twinkeling in hun ogen.

De hele dag heeft mij er extra van bewust gemaakt dat wij als dienstverleners de uitdagende taak hebben om de hoopvolle blik op de toekomst van deze jongeren mede mogelijk te maken.

Dat is voor Rotterdammer Centraal een reden om hier een vervolg aan te geven. Kijken door de bril van deze jongeren… Dat gunnen wij ook anderen toe, een dag meelopen met deze jongeren.

Dus bij deze een uitnodiging. Wil jij de volgende keer mee doen? Meld je dan snel aan, want we gaan op 4 oktober weer een dag met jongeren organiseren!