“Mijn neefje houdt er óók van om vuurwerk door de brievenbus te gooien.” Niet een standaard zin die je verwacht in een presentie maar wel een die wij 10 juni hoorden. Wij mochten voor ongeveer 15 eerstejaars studenten aan de Hogeschool Rotterdam (studie Communication and Multimedia Design) opdrachtgever zijn voor hun laatste opdracht dit jaar. Wij vroegen deze studenten om een visie te ontwikkelen rond het vraagstuk hoe digitale en fysieke dienstverlening van nature in elkaar kunnen overvloeien, en vanuit de gebruiker gezien. Dus niet vanuit de organisaties. Om deze abstracte opdracht een beetje te concretiseren gaven we mee dat ze zich konden richten op de bewoners in de Homerusbuurt, Rotterdam – Zuid.
Wij verwonderen ons er echt over wat zij in een paar weken hebben gedaan: onderzoek inclusief interviews, ontwerpen, toetsen. En het resultaat mocht er zijn. Alle studenten hebben er een eigen draai aangegeven. Zo werd er een Track&Trash uitgevonden, zodat je je melding over afval kan volgen EN je ook nog met de buren punten kan sparen voor een buurtbarbecue. Of de app Homerust, waar je op eenvoudige wijze een melding kan maken van overlast. Twee studenten bouwden verder op het al aanwezige Fieldlab, om het zo meer betekenis te geven voor bewoners. En er waren twee studentes die het dichtst bij de opdracht waren gebleven en hebben echt nagedacht over het verbeteren van de (digitale) zelfredzaamheid. Waar zij allebei op eigen wijze onderzochten hoe je een digitaal platform toegankelijk en persoonlijk maakt, en combineert met de fysieke wereld. En tenslotte de student, die zijn vandaalplegende neefje en vrienden ging interviewen. Dit in plaats van een aantal jongeren in de Homerusbuurt die door hun vandalisme een onveilig gevoel geeft bij bewoners. Hij ging het aan om echt de oorzaak te onderzoeken, waarom maken zij dingen kapot? En ging vandaar uit een moderne versie van een buurthuis te ontwerpen.
Ik heb mij verwonderd over wat deze jongeren in een korte tijd hebben neergezet. Dat ze echt ook tijd namen voor (bewoners)onderzoek. En vanuit de bewoners hebben gedacht en deze vaak ook betrokken.
Super om hier een bijdrage aan te mogen leveren, ik krijg er een hoop energie en ideeën voor terug. Verder vind ik het ontzettend gaaf om te zien en horen wat voor jonge mensen – in zo’n korte tijd!!- voor oplossingen kunnen bedenken voor vraagstukken waar we in heel Rotterdam en dus Rotterdammers mee te maken hebben. Dan kunnen Esmeralde en ik – als wij oude omaatjes zijn – met een gerust hart het stokje overdragen aan een volgende generatie om Rotterdam nog mooier te maken.
En super gecoördineerd en gefaciliteerd door de Hogeschool Rotterdam!
